Tranen

Grote tranen biggelen opzij
kleine tranen vast in de ogen
bibberend van verlangen
opgetild en geliefd te worden

de woorden kent ze niet
om de mensen te beschrijven
de woorden spreekt ze niet
om haar nachtmerrie te verdrijven

het kleine meisje staat alleen
niemand die haar lijkt te begrijpen
het meisje heeft een verleden
zonder toekomst om die te verrijken

de woorden komen niet
geen mensen die kijken
de woorden bestaan niet
om haar leed te verdrijven

haar lichaam alleen in het donker
ook al staat ze in het licht
het tegengestelde van liefde
weerspiegeld op haar gezicht

geen woorden om uit te spreken
geen woorden om te vergeten
geen woorden om haar te laten weten
werkelijk alleen is ze niet

ze ziet de liefde van de mensen
maar laat geen gevoelens toe
haar pijn moet bij iedereen liggen
en laat niks anders toe

meisje laat het me weten
wanneer je waarheid ziet
leven met een klein hartje
dat kan zelfs jij niet

Geschreven door

bambie

Reacties op dit gedicht

bambie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Dirk Hermans:	Zaterdag, november 19, 2005 17:09
met bewondering gelezen groetjes Dirk

MayadeBij*:	Zaterdag, november 19, 2005 15:25
Hmm.. herkenbaar wel.. (stille zucht ;) Kus.

Over dit gedicht

Auteur: bambie
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 19 november 2005
Thema's: [Verdriet]