Werk ik me van oud af
en breek de lagen van het beeld
dat me werkelijk raakt.
Gepolijste hoop ligt
voor het oprapen
maar de onzichtbaarheid van dingen
weet ik niet te missen.
Ik ben uit mijn lichaam gesprongen
heb mijn natuur blootgelegd
om vervolgens
uitgebraakt, versteend
los gelaten.
Mathilde: | Dinsdag, november 22, 2005 20:13 |
eigenlijk ben ik sprakeloos... liefs, mathilde |
|
Fri..: | Dinsdag, november 22, 2005 07:42 |
Ik lees, en lees en lees.. en ik blijf maar zeggen dat ik het prachtig vind ( saai he?) Liefs |
|
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, november 22, 2005 07:28 |
heel mooi neergezet | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2005 | ||
Thema's: |