(WG.) kaarsje in het duister
Kaarsje in het duister
Alles is zo donker en koud
Ik ben bang
Alleen
Eenzaam
Mijn bestaan
Vergeten door allen
Mijn zijn
Ellendig en miserabel
Mijn naam
Verloren met de tijd
Ik...
Mezelf verloren
Alsjeblieft, kijk naar mij
Vraag iemand naar mijn naam
En fluister hem zachtjes
Door de duistere nacht
Steek een kaarsje voor me aan
In de donkere nacht vol wanhoop
Wijs me de weg met het lichtje
Laat me zien wat leven is
Toon me wie ik ben
En leer me te zijn wie ik ben
Zodat ik kan zeggen:
Dit ben ik!
Alles is zo donker en koud
Ik ben bang
Alleen
Eenzaam
Mijn bestaan
Vergeten door allen
Mijn zijn
Ellendig en miserabel
Mijn naam
Verloren met de tijd
Ik...
Mezelf verloren
Alsjeblieft, kijk naar mij
Vraag iemand naar mijn naam
En fluister hem zachtjes
Door de duistere nacht
Steek een kaarsje voor me aan
In de donkere nacht vol wanhoop
Wijs me de weg met het lichtje
Laat me zien wat leven is
Toon me wie ik ben
En leer me te zijn wie ik ben
Zodat ik kan zeggen:
Dit ben ik!
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Woensdag, december 14, 2005 21:34 |
| Ow ... deze is heel erg mooi ! | |
| *anneke van dijk*: | Woensdag, november 23, 2005 12:45 |
| voor velen is dit geen fictie en voor hen steek ik een kaarsje aan..... invoelend gedicht namasté, Anneke |
|
| hiljaa: | Woensdag, november 23, 2005 12:00 |
| fictie mooi neergeschreven!µ knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tuimelaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2005 | ||
| Thema's: | ||