De winter is aanstaande
De winter is aanstaande
De herfst vliegt voorbij
En ook de kou is nabij
De herinnering van het gisteren
Vervagen dit vandaag
In de toekomst van morgen
Hij kan ze niet vergeten
De herinneringen zijn
Zoals donkere vlekken
Op een te wit tapijt
Zijn dan geen van zijn dromen
Ooit in het echte leven
Blijven bestaan
Zijn dan geen van zijn wensen
Ooit echt
In vervulling gegaan
Het zijn slechts
Vlagen van een tijd
Met de hoop
Dat geluk tastbaar
Binnen handbereik lag
Alles is met melancholiek doordruipt
In elk geluk zit een scheutje pijn
Want in elk ogenblik sluipt
De vraag: hoe het had kunnen zijn
De herfst vliegt voorbij
En ook de kou is nabij
De herinnering van het gisteren
Vervagen dit vandaag
In de toekomst van morgen
Hij kan ze niet vergeten
De herinneringen zijn
Zoals donkere vlekken
Op een te wit tapijt
Zijn dan geen van zijn dromen
Ooit in het echte leven
Blijven bestaan
Zijn dan geen van zijn wensen
Ooit echt
In vervulling gegaan
Het zijn slechts
Vlagen van een tijd
Met de hoop
Dat geluk tastbaar
Binnen handbereik lag
Alles is met melancholiek doordruipt
In elk geluk zit een scheutje pijn
Want in elk ogenblik sluipt
De vraag: hoe het had kunnen zijn
Reacties op dit gedicht
| Panta Rhei: | Maandag, september 11, 2006 14:51 |
| -en hoe je het de volgende keer beter kan doen. Mooi, maar verdrietig. "In elk geluk zit een scheutje pijn" kijk vooral naar het geluk :). Liefs, Lidewij |
|
| mixxi: | Woensdag, augustus 30, 2006 20:29 |
| wow erg mooi geschreven en ook zo zo.... ik kan het niet onder woorden brengen ik kan enkel wow!! zeggen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pathos | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2005 | ||
| Thema's: | ||