Laat me niet lachen
ik en dichten
wie weet is het wel mijn zus
die ze schrijft
Wie zegt dat ik het ben
zij kan het net zo goed zijn
bewijzen kan men het niet
en trouwens ben jij diegene die schrijft
of is het iemand anders
Nee taal is vreemd voor mij
vooral als je ze niet kan lezen
ben ik de dichter
of is zij het
Mathilde: | Maandag, november 28, 2005 21:28 |
ach...is dat nu niet "des dichters"? liefs, mathilde |
|
Martine Gieze: | Maandag, november 28, 2005 07:37 |
tjaaaaaa..wie weet?!!;-) laten we het er maar op houden dat we elkaar en onszelf soms blijven verbazen met onze woordenvloed... erg mooi verwoord! liefs,Mart |
|
Lia : | Maandag, november 28, 2005 07:22 |
mischien is zij wel de bron der inspiratie.... groetekes,, L!@ |
|
Kuijlemans F.: | Maandag, november 28, 2005 01:18 |
Ik dacht altijd wel iets vrouwelijks te vinden in je woorden, dit kan een hoop verklaren! Maar taal is ons ieder vreemd, zo onwennig dat ik schrijf, dat ik elke keer weer verbaasd ben. Schrijven is toeval en van niemand toebehorend Doe je zus de groeten F. |
|
Peter van der Linden: | Maandag, november 28, 2005 01:03 |
Ik gok toch op jou. Nogmaals welterusten, Peter. |
|
m@rcel: | Maandag, november 28, 2005 00:49 |
volgens mij ben jij de dichter...toch.. Liefs m@rcel |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 28 november 2005 | ||
Thema's: |