eenzaam
Ik kijk triest naar buiten
de regen valt op de grond
Het liefs zou ik me in je armen sluiten
als jij hier nu stond
De tranen in mijn ogen
verraden mijn eeuwige pijn
je hebt tegen me gelogen
terwijl je er altijd voor me zou zijn
De klok die slaat zeven
en eenzaam staar ik door de ruit
Je was mijn hele leven
maar dat maakte jou niks uit
Ik heb je nog staan smeken
"alsjeblieft blijf hier bij mij"
Maar ik kan het beter vergeten
want voor jou is het voorbij
De regen tikt zacht op de ramen
de maan verzacht iets van mijn pijn
Langzaam droog ik mijn tranen
en sluit dan het gordijn.
de regen valt op de grond
Het liefs zou ik me in je armen sluiten
als jij hier nu stond
De tranen in mijn ogen
verraden mijn eeuwige pijn
je hebt tegen me gelogen
terwijl je er altijd voor me zou zijn
De klok die slaat zeven
en eenzaam staar ik door de ruit
Je was mijn hele leven
maar dat maakte jou niks uit
Ik heb je nog staan smeken
"alsjeblieft blijf hier bij mij"
Maar ik kan het beter vergeten
want voor jou is het voorbij
De regen tikt zacht op de ramen
de maan verzacht iets van mijn pijn
Langzaam droog ik mijn tranen
en sluit dan het gordijn.
Reacties op dit gedicht
| dishesqueen: | Maandag, november 28, 2005 12:53 |
| wow,erg mooi geschreven zeg..Ik maak momenteel hetzelfde mee....dus heel herkenbaar! Hoop dat je je snel beter voelt! x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hopefulll*18* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2005 | ||
| Thema's: | ||