ze is zo
Ik weet hoe ze is, en dat ze er niets aan kan doen
Ze erg veel van me hield, en vol overgave was
Maar mijngod doet het pijn, god dit missen houdt niet op.
Ze is ook zo'n schatje, ook in al haar gebreken
Niets van die mij kwetsende dingen, doet mij werkelijk echt pijn
De pijn is die die het ons onmogelijk maakt, langer bij elkaar te zijn.
Er kwam een angst, zo plots voor de liefde staan
Ze zat geschrokken zoals enkel angstigen doen
Er bleef niets over van voorbij de huls, die het om haar heen had gelegd.
En ik stond verbijsterd, eerst stil, grote ogen
En ik vond alsnel de harde woorden waarmee ik hoopte door de stulp
Heen te breken... maar angst bleef angst
En zo werd het mijn pogingen onmogelijk gemaakt goed te doen.
Ik weet hoe ze is, en dat ze er niets aan kan doen
Ze hield erg veel van mij, en ze was altijd vol overgave
Maar mijngod toch hoe pijnlijk de dingen
Te zien dat er geen weg meer naar binnen is
Het gaat niet weg, zal altijd blijven
Al ze kan doen is nieuwe materie opzoeken die de stulp doet verdwijnen.
Ik zit hier, gelatener er al mee, maar denk niet dat
Deze liefde mij ooit los laat, god deze pijn is zo tienmaal diep
Dieper dan bij normaal verbreken
We zijn wel verbroken, maar zeker ik, en waarschijnlijk haar
Was dit verbroken worden liever niet.
Ze is zo... ik heb haar lief.
28'11'2005.
Fri..: | Dinsdag, november 29, 2005 14:24 |
Nou, niet bek dan maar Thei ;-) vind het juist mooi.. kusje |
|
Fri..: | Dinsdag, november 29, 2005 14:17 |
In stilte , liefs ( bek, thei? is het erg als ik het niet snap?:)) |
|
theike: | Dinsdag, november 29, 2005 12:44 |
499 (ohja, past precies) |
|
Renate-td-: | Dinsdag, november 29, 2005 00:47 |
Indringend.. mooi liefs, |
|