Nooit zal jij verdwijnen
Je foto aan de muur
vervuld mij met herinneringen
soms doen ze mij pijn,
want het zijn momenten
die voorgoed verdwenen zijn.
Maar ook zo vaak geven ze me steun
ik heb zoveel waarden van je meegekregen,
je liet mij voelen dat ik belangrijk was
en das toch echt een zegen.
Lieve paps verdwijnen zal jij nooit
al ben jij niet meer tastbaar,
onzichtbaar aanwezig
want ik jou nog steeds gewaar....
vervuld mij met herinneringen
soms doen ze mij pijn,
want het zijn momenten
die voorgoed verdwenen zijn.
Maar ook zo vaak geven ze me steun
ik heb zoveel waarden van je meegekregen,
je liet mij voelen dat ik belangrijk was
en das toch echt een zegen.
Lieve paps verdwijnen zal jij nooit
al ben jij niet meer tastbaar,
onzichtbaar aanwezig
want ik jou nog steeds gewaar....
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Vrijdag, december 02, 2005 11:41 |
| stil makend mooi, groet moongirl1982 |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, december 01, 2005 16:42 |
| Stilmakend mooi..... Liefs, Will |
|
| Reiger: | Donderdag, december 01, 2005 13:03 |
| Mooi droef.... | |
| soulsister: | Donderdag, december 01, 2005 12:55 |
| foutje laatste zin moet zijn,word ik jou nog steeds gewaar... | |
Over dit gedicht
| Auteur: soulsister | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2005 | ||
| Thema's: | ||