vlakbij...
Leven vervlogen
dromen vergooid
liefde bedrogen
de ziel berooid
Hoop is verdreven
verlangen gedoofd
moed is op gegeven
van de wil beroofd
Levenloos leven
emoties ver weg
gedachten die zweven
handelen zonder overleg
Heimelijk wachten
duisternis viert hoogtij
verdwenen krachten
de dood is vlakbij
01-12-2005
Reacties op dit gedicht
| *Mijn Geheim*: | Vrijdag, december 02, 2005 17:45 |
| heel mooii verwoord,ik snap J gevoel, hoe Je dit omschrijft, begrijpbaar maar on om keer baarr,,!! houd vol, Liefs |
|
| sunset: | Vrijdag, december 02, 2005 11:49 |
| Droeve-hopleloze verwoording. En toch zit leven, liefde, licht in jou, in elk van ons. Liefs, sunset |
|
| L.Bert: | Vrijdag, december 02, 2005 08:14 |
| Oh hoe triest maar knap gedicht! Doorgaan met schrijven! Vechten! | |
| Cheeke: | Vrijdag, december 02, 2005 06:35 |
| Intens mooi geschreven ook al is het enorm droef. Blijf toch hopen en verlangen naar betere tijden! Liefs en sterkte, Cheeke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2005 | ||
| Thema's: | ||