Geen traan die ik meer laat
ik wil alleen de zon zien schijnen
want ik weet dat alle donkere wolken
voorgoed eens zullen verdwijnen
dan klim ik naar het topje
het topje van de hele hoge berg
want ik kan er over, ik blijf proberen
en zak ik soms een stukje terug, niet erg
Met elke traan ga je een klein stukje dood
dat kan niet want ik wil nog zoveel
dus huilen heb ik verbannen
want ik hou van dit leven teveel
En biggelt er zo zachtjes toch
één over mijn bleke broze wangen
dan is dat van puur zeldzaam geluk
wat ik toch eventjes kon vangen
erje: | Zaterdag, december 03, 2005 19:21 |
erg mooi ik wel mee naar het topje van de berg hou wel van bergen maar dan in Oostenrijk liefs erje |
|
rainbow_fairy: | Zaterdag, december 03, 2005 17:33 |
heel mooi geschreven! groetjes, |
|
switi lobi: | Zaterdag, december 03, 2005 16:33 |
Zo, zó mooi......liefsliefs, fijn wekend! switi lobi | |
Peter van der Linden: | Zaterdag, december 03, 2005 11:37 |
Zo mag ik het horen! Optimistisch blijven en veel lachen. Want lachen is gezond. LIefs en een knuf van, Peter. |
|
Niniki: | Zaterdag, december 03, 2005 11:06 |
geweldig deze, heerlijk om te lezen en oh zo mooi verwoord. Knuffie Nini |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, december 03, 2005 09:30 |
Voor mij horen ze toch bij elkaar, die van geluk en verdriet Liefs Annemieke |
|
Rien de Heer: | Zaterdag, december 03, 2005 09:14 |
Tranen van geluk zijn de mooiste tranen.... Groetjes, Rien. |
|
Reiger: | Zaterdag, december 03, 2005 09:02 |
Prachtig.... | |
manik: | Zaterdag, december 03, 2005 08:51 |
mooi verwoord blijf je gevoelens trouw groetjes Hennie | |
hiljaa: | Zaterdag, december 03, 2005 08:47 |
prachtige instelling! knufliefs--hiljaa-- |
|