ik heb naar je geluisterd met ingehouden adem
niet wetend waar een antwoord te verkrijgen
je deed verslag van nooit water bij de wijn
en droomde mij een wereld van ijdelheid
en van zelfingenomen zijn
tranen niet bedoeld, ze zijn er voor takken
glijdend in een schemerig licht van een ondergaande zon
waar duister de bodem voedt,
en ik de horizon verbreedden wou
maar deed het in jouw ogen nooit goed
ik weet het niet beter, ben jouw andere ik
en nu dwalend langs randen vertoef van
zelfingenomenheid, ja …dat heb je mij meegegeven
mijn adem stroef dan weer met purperen gloed
O horizon, reik mij de verten, blaas in mij jouw leven
willem
| switi lobi: | Zaterdag, december 03, 2005 16:45 |
| Zo mooi.......liefsliefs, dikke kus, switi lobi | |
| Don Gallo: | Zaterdag, december 03, 2005 14:40 |
| mooi geschreven ja, gegroet |
|
| Lia : | Zaterdag, december 03, 2005 12:08 |
| heerlijk gedicht....knuf,,,Lia | |
| Peter van der Linden: | Zaterdag, december 03, 2005 12:05 |
| Prachtig Willem! Mooie poëzie! Fijn weekend, Peter. |
|
| Elze: | Zaterdag, december 03, 2005 11:52 |
| mooi,,,sprankelende voorjaars poëzie,,,ik mijmer, ik wou dat het lente was laifs,,elze |
|