Fijn je weer gesproken te hebben.
Je stem weer eens te hebben gehoord.
Alles aan jou heb ik zo gemist.
Mijn liefde duurde echter voort.
Hoop dat alles weer goed zal komen.
En dat de tijd alle wonden zal helen.
Dan kan ik je weer in mijn armen nemen.
En kunnen we weer onze liefde delen.
Jouw lieve lijf weer aan te raken.
Is nu mijn allergrootste wens.
Jouw liefde voor mij weer te ervaren.
Dan maak je van mij een gelukkig mens.
Ik hoop dat als de rust er is.
Je overtuigd voor mij zal kiezen.
Maar weet dat wat er ook gebeurt.
Je me nooit als vriend/in zal verliezen.
Rian
Roxz: | Dinsdag, december 06, 2005 21:47 |
prachtig verwoord... geen andere woorden voor lieve Riann Roxz |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, december 06, 2005 16:43 |
Echte liefde of toch fictie? Je gedicht is in ieder geval prachtig. Fijne avond, Knuf, Peter. |
|
erje: | Dinsdag, december 06, 2005 15:13 |
weer zo`n mooi en warm gedicht, stel je voor dat het in het eggie zou gebeuren dan hoeft Riann niet meer te treuren, liefs erje |
|
hiljaa: | Dinsdag, december 06, 2005 14:32 |
prachtig verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Dinsdag, december 06, 2005 13:48 |
heel mooi vriendschapsvol Liefs m@rcel |
|
dishesqueen: | Dinsdag, december 06, 2005 13:34 |
beautiful! Also nice background...fits the poem's atmosphere! | |
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2005 | ||
Thema's: |