laat mij maar dromen
we hebben nu al een tijdje niks van jou gehoord
en toch ben jij de gene die elke dag onze rust verstoord
je hebt me van binnen vermoord
ik heb muren gebouwd
in de hoop dat het jou tegenhoudt
elke dag bang te moeten zijn dat je ons weer iets aan wil doen
dat wil ik niet meer!!!
nooit meer zoals toen
ik herleef die dingen nog elke dag
ik zou willen dat ik het nooit meer zag
ik wil gewoon vrij zijn
alleen
en zonder pijn
laat mij maar dromen
want die dag zal toch nooit komen
en toch ben jij de gene die elke dag onze rust verstoord
je hebt me van binnen vermoord
ik heb muren gebouwd
in de hoop dat het jou tegenhoudt
elke dag bang te moeten zijn dat je ons weer iets aan wil doen
dat wil ik niet meer!!!
nooit meer zoals toen
ik herleef die dingen nog elke dag
ik zou willen dat ik het nooit meer zag
ik wil gewoon vrij zijn
alleen
en zonder pijn
laat mij maar dromen
want die dag zal toch nooit komen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, december 07, 2005 21:22 |
| ... * sluit je ogen uit je dromen laat me buiten waken tot je terug kan komen, haal je adem licht als een veertje van een engelengezicht, binnen mag het je strelen, alleen wat je wilt delen, en laat het uit je gaan, weer naar buiten stromen waar je weet dat ik zal dromen. hans |
|
| Hans Winter: | Woensdag, december 07, 2005 21:21 |
| altijd op je hoede, zo moe, zo bang zo bedacht op onverwachte geluiden buitenshuis gestalten dwang, de dingen van vroeger dag, en toch altijd zo gevoelig, zo vol verlangen bevrijd eindelijk bedoeld te zijn, * ... |
|
| Artifex: | Woensdag, december 07, 2005 19:55 |
| Hopelijk laat ie niets meer van zich horen. En ik hoop voor je dat je bij iemand terecht kunt met je problemen. Iemand die je echt helpen kan, ga desnoods hulp vragen. Je verdient veel beter dan zoveel verdriet. Liefs, Artifex. |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, december 07, 2005 18:53 |
| zo te lezen doet het je nog heel veel pijn en angst ik hoop dat je op een dag terug de rust vindt in je leven en dat je terug mag gelukkig worden liefs Dirk |
|
| m@rcel: | Woensdag, december 07, 2005 18:32 |
| En toch hoop ik voor je dat die dag wel mag komen voor jou,en die droomwereld waarin je nu leeft en waarin je alle hoop eigenlijk als sneeuw voor de zon ziet verdwijnen om kunt zetten in waarheid en in rust en vrede kunt leven. want nu hoor je wel niets meer van hem, maar je leven is nu nog diep getekend van angst en ben je als de dood zo bang dat je weer iets van hem hoort. Heel veel sterkte Lisa en ik hoop dat het lekker rustig blijft voor je. Dikke knuff mn@rcel |
|
| Cheeke: | Woensdag, december 07, 2005 16:01 |
| Toch al positief dat je al een tijdje niets meer hoort. Maar de schrik zal inderdaad nog enige tijd aanhouden. Moest hij nu volledig uit je leven verdwijnen dan zal die schrik wellicht ook slijten. Ik wens je veel succes, sterkte en veel liefs! Cheeke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2005 | ||
| Thema's: | ||