Wie ben ik?
De idylle verdwaald
zonder geluid in eenzaamheid.
Ik geef mezelf over
in een zoektocht naar vrijheid.
De zon verdwijnt
verblind niet meer.
Lawaai sterft weg
in een tastbare sfeer.
In stilte luisteren
naar een nauwelijks hoorbare stem.
Het zwijgen voed innerlijke klanken
en accentueerd je ego met klem.
Ik hoor iets
wat ik heel goed ken.
De echo raakt
de essentie van wie ik ben.
Lauwers Elly xxx
zonder geluid in eenzaamheid.
Ik geef mezelf over
in een zoektocht naar vrijheid.
De zon verdwijnt
verblind niet meer.
Lawaai sterft weg
in een tastbare sfeer.
In stilte luisteren
naar een nauwelijks hoorbare stem.
Het zwijgen voed innerlijke klanken
en accentueerd je ego met klem.
Ik hoor iets
wat ik heel goed ken.
De echo raakt
de essentie van wie ik ben.
Lauwers Elly xxx
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Zondag, oktober 21, 2001 12:48 |
| Je zelf terug vinden en leren kennen Elly, dat is iets wat we allemaal eens meemaken denk ik. Heel mooi verwoord een prachtig gedichtje. Veel liefs Roosje | |
| Sheena: | Zondag, oktober 21, 2001 11:59 |
| Hmmm genieten van de kracht van dit gedicht, niet de laatste 4 regels maar de een na laatste strofe, trilt nog een poosje zachtjes in me door ... liefs, Sheena |
|
| pramodah: | Zondag, oktober 21, 2001 11:16 |
| mooi gedicht elly vooral de vier laatste regels vind ik prachtig................ liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||