Waarom ben je toen heen gegaan
Waarom ben je toen heen gegaan
Waarom heb je mij laten staan
Ik die jou alles geven wou
En ook nu nog steeds van je hou
Wist jij niet dat ik wachten zou
Omdat ik met jou was begaan
Wachtend in eenzaamheid en kou
Maar jij wou mij toen niet verstaan
Zo vloeit nu als bij ochtenddauw
Dag na dag steeds een nieuwe traan
Die bij avondgloed en gans grauw
Zelfs de zon niet ziet ondergaan
Ze rolt weg in een diepe rouw
Om ’s morgens opnieuw op te staan
Als in die regelmaat van trouw
Want wat niet is kan niet vergaan
Waarom heb je mij laten staan
Ik die jou alles geven wou
En ook nu nog steeds van je hou
Wist jij niet dat ik wachten zou
Omdat ik met jou was begaan
Wachtend in eenzaamheid en kou
Maar jij wou mij toen niet verstaan
Zo vloeit nu als bij ochtenddauw
Dag na dag steeds een nieuwe traan
Die bij avondgloed en gans grauw
Zelfs de zon niet ziet ondergaan
Ze rolt weg in een diepe rouw
Om ’s morgens opnieuw op te staan
Als in die regelmaat van trouw
Want wat niet is kan niet vergaan
Reacties op dit gedicht
| unicornkim: | Donderdag, december 08, 2005 11:58 |
| Werkelijk schitterend gedaan. Prachtig gedicht maar met minder fijne gevoelens erachter. Knap geschreven. Liefs Kimberley |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2005 | ||
| Thema's: | ||