Ik staar voor me uit..
Ik staar voor me uit
zwijgend, terwijl de tranen langzaam over me wangen rollen
Ik wil bij je zijn, je in me armen nemen
ik ben zo bang dat er iets gebeurt
ik kan van hier uit niks doen
Ik haat alles, alles wat ik heb gedaan
waanneer ik mezelf zie sluit ik mijn ogen
ik wil niet dat het is zoals het is
ik wil het niet
ik wil niets.
Ik staar voor me uit
achter me ligt al de rotzooi
die ik in een paar minuten in deze ruimte heb gemaakt
verscheurd papier
overal glas scherven
kleren verscheurd
alles wat kan breken is gebroken
en nogsteeds
klinkt de klank van mijn schreeuwen na.
Ik staar voor me uit
in het donker, uit het raam
wijd open gezet, de kouw stroomd mijn kamer binnen
ik ben alleen
niemand is in mijn buurt
langzaam nog een keer
pak ik het scheermes
en snijd tot alles rood ziet
want mijn armen zijn toch al kapot
het begint te regenen
met onweer en bliksem
ik schreeuw nog een laatste keer
voordat ik me laat vallen
in het niets
een spoor achterlatend
van mijn bloed
en de eeuwige rotzooi die nooit kan worden opgeruimd.
zwijgend, terwijl de tranen langzaam over me wangen rollen
Ik wil bij je zijn, je in me armen nemen
ik ben zo bang dat er iets gebeurt
ik kan van hier uit niks doen
Ik haat alles, alles wat ik heb gedaan
waanneer ik mezelf zie sluit ik mijn ogen
ik wil niet dat het is zoals het is
ik wil het niet
ik wil niets.
Ik staar voor me uit
achter me ligt al de rotzooi
die ik in een paar minuten in deze ruimte heb gemaakt
verscheurd papier
overal glas scherven
kleren verscheurd
alles wat kan breken is gebroken
en nogsteeds
klinkt de klank van mijn schreeuwen na.
Ik staar voor me uit
in het donker, uit het raam
wijd open gezet, de kouw stroomd mijn kamer binnen
ik ben alleen
niemand is in mijn buurt
langzaam nog een keer
pak ik het scheermes
en snijd tot alles rood ziet
want mijn armen zijn toch al kapot
het begint te regenen
met onweer en bliksem
ik schreeuw nog een laatste keer
voordat ik me laat vallen
in het niets
een spoor achterlatend
van mijn bloed
en de eeuwige rotzooi die nooit kan worden opgeruimd.
Reacties op dit gedicht
| Sad_angel: | Vrijdag, december 09, 2005 16:16 |
| Sgat ....je mag me niet verlaten ...als jij het al opgeef....wat moet ik dan ...weet dat je altijd bij me terecht kan....HVJ warme knuff ikke |
|
| (Sofie Lievens..): | Donderdag, december 08, 2005 20:05 |
| :s zeer mooi gedicht alleen deed je me wel even schrikken.. Blijf je wel hier? :( Ik geloof vast en zeker dat ik niet de enige ben die wil dat je blijft! Veel succes Ps: dit is inderdaad geen puberteit! Waar haal je het..? Dit is gewoon even een moeilijke tijd waarin je jezelf verloren bent.. Ik ben zeker dat je jezelf trug zal vinden! :) |
|
| mezelf...ik: | Donderdag, december 08, 2005 18:56 |
| de puberteit.. doe normaal.. dit is geen puberteit.. dit is gewoon een kloteleven.. ik weet hoe je je voelt.. je weet dat je bij mij terecht kan.. HVJ.. WJNMK.. NWLY.. Knuf.. Tessa | |
| opgever: | Donderdag, december 08, 2005 18:24 |
| dat is de puberteit, ik ken daar ook alles van mooi groetjes, raissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2005 | ||
| Thema's: | ||