Ik stond daar maar
Ik stond daar maar
Bij je bed
Je leefde niet meer
Maar toch stond ik daar
De tranen bleven maar komen
Hoopte dat je wakker zou worden
Dat je zou vragen: waarom huil je.?
Ging zitten
Huilde nog erger
Mijn vader kwam me troosten
Zei dat Opa mij liever zag lachen
Sorry maar die tranen kwamen gewoon
Reacties op dit gedicht
| *jessica*: | Vrijdag, december 09, 2005 08:30 |
| je tranen waren omdat je zoveel van hem hield... en dat is iets heel normaals... liefss |
|
| watspreektjouaan: | Vrijdag, december 09, 2005 07:53 |
| Indrukwekkend geschreven Emmsje. Daj. | |
