de handen op mijn lichaam,
en het waren er niet twee.
het zijn er nu al acht,
en steeds doe ik weer mee.
ik wil niet,
niet nog iemand,
die me aanraakt,
en niet weer dat verdriet.
maar ik kan niet zeggen,
wat hij heeft gedaan
niet weer op nieuw uitleggen,
en weer naar de politie toe gaan.
hij wilt me als een vriendin,
maar ik weet het allemaal niet,
waarom doet hij die dingen toch?
die dingen tegen mijn zin??
ligt het dan toch aan mij?
want het is net zo als die anderen,
waarom anders steeds mij??