Geloofde jij toch..
Mijn dromen spraken voor zich
doch telkens achteraf zag ik de tekens
die zich openbaarden in de nacht
bij duister lijkt de wereld stil
hoewel zij juist dan spreekt
Luister toch, en hoor
wanneer jij eindelijk zwijgt
de stem van ver zo dichtbij
het zwart zal verzachtten
verlichten, vanbinnen
Ik verstil en laat mij leiden
waar jij je lijden het diepst voelt
zie ik wonden genezen
zag jij maar, wat ik zie
en geloofde jij toch..
Reacties op dit gedicht
| L.Bert: | Maandag, december 12, 2005 10:47 |
| Een prachtig gedicht heeft mij zojuist omarmd. Geweldig mooi, het doet me meer dan "wat". | |
| Mathilde: | Zondag, december 11, 2005 21:45 |
| zo intens... prachtig! knufje, mathilde |
|
| Rien de Heer: | Zondag, december 11, 2005 21:29 |
| Weer heel veel gevoel in je woorden.... Groetjes, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2005 | ||
| Thema's: | ||