Gesnoei in Palermo
In ware maffiastijl
bestormt de Siciliaanse groenzorg
de herfstige flora en
verdonkeremaant het bladerdek
te midden hun georganiseerde misdaad
Achter 't paarse glasraam van het kerkje
dooft slepend het ritme van
'n laatste vallend blad
en blijft bijna
eenzaam achter
Enkele zonnestralen verder
smeulen varens
op ovengebakken kale plekken
en zinderen 'n eeuwige
slaap tegemoet
Eens de moord de rug toegekeerd
slenteren de obscuur getooide maffiosi
richting rust en vrede en
verlegen piept 'n kleine waterval
langs elke
zonnebril
bestormt de Siciliaanse groenzorg
de herfstige flora en
verdonkeremaant het bladerdek
te midden hun georganiseerde misdaad
Achter 't paarse glasraam van het kerkje
dooft slepend het ritme van
'n laatste vallend blad
en blijft bijna
eenzaam achter
Enkele zonnestralen verder
smeulen varens
op ovengebakken kale plekken
en zinderen 'n eeuwige
slaap tegemoet
Eens de moord de rug toegekeerd
slenteren de obscuur getooide maffiosi
richting rust en vrede en
verlegen piept 'n kleine waterval
langs elke
zonnebril
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Zondag, december 18, 2005 18:09 |
| juweeltje | |
| Annemieke van der Ven: | Maandag, december 12, 2005 20:30 |
| Een plaatje Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Verilan | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
| Thema's: | ||