Het eten wat op het land staat.
We accepteren
dat eten op het land
staat te rotten.
De boeren krijgen
niet genoeg geld ervoor.
Economie laat niet toe
dat deze producten verhandeld worden.
Mensen in de wereld
komen om van honger.
Welke politieke leiders
bekommeren zich hierom.
In hun warme huis
is geen gebrek.
dat eten op het land
staat te rotten.
De boeren krijgen
niet genoeg geld ervoor.
Economie laat niet toe
dat deze producten verhandeld worden.
Mensen in de wereld
komen om van honger.
Welke politieke leiders
bekommeren zich hierom.
In hun warme huis
is geen gebrek.
Reacties op dit gedicht
| remie: | Donderdag, december 15, 2005 13:32 |
| je kunt de hele werld niet op je nek nemen ook al zou je het nog zo graag willen, ook ik zie zoveel, maar kan het vaak niet snappen ...liefs Remie | |
| moonwoman: | Donderdag, december 15, 2005 13:32 |
| ja,zo is het helaas nog steeds,mooi onder woorden gebracht! lieve groeten. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: manik | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2005 | ||
| Thema's: | ||