bewandel je paden
bewandel je paden
donker en grijs
lijken nu de paden
van alle wegen
die je nog moet gaan
toch hoor je te weten
dat je in dit leven
-ook al is het niet de jouwe-
dat je nooit
alleen komt te staan
handen worden gereikt
lief en leed gedeeld
gelachen en gehuild
gedachten en gevoelens
worden in ons leven
vaak met elkaar geruild
liefs,
L!@
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, december 16, 2005 21:40 |
| tja donker is de wereld maar het licht moeten we trachten te zien! mooi gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
| flores: | Vrijdag, december 16, 2005 21:38 |
| Mooi vriendschappelijk gedicht.. Liefs |
|
| remie: | Vrijdag, december 16, 2005 18:46 |
| mooi lia...ik huppel nog wel eventjes door op het pad...liefs Remie | |
| m@rcel: | Vrijdag, december 16, 2005 18:33 |
| heel mooi verwoord Liefs m@rcel |
|
| _Zonneschijn_: | Vrijdag, december 16, 2005 18:26 |
| Prachtig verwoord! Liefs en een fijn weekend! |
|
| Elze: | Vrijdag, december 16, 2005 18:00 |
| en toch zijn er die stiltes, ze zijn stiller dan de luwtes tussen stormen, angstaanjagender dan de grootste ramp...donkerder dan de morgen die nooit meer komt.. laifs,,elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
| Thema's: | ||