Ik durf het niet..
Ik wil je zo veel vertellen,
neem me zoveel dingen voor.
Maar als ik je dan zie durf ik niets meer te zeggen,
Dringt het niet meer tot me door.
Maar ben ik dan weer thuis,
heb ik veel spijt.
Had ik nou maar wat gezegd,
of is het enkel een kwestie van tijd?
Komt het omdat ik zo tegen je opzie?
Dat ik op het moment zelf de moed kwijt ben.
Of heeft het een andere reden,
Een reden die ik nog niet ken.
Ik weet het niet,
Maar zou het zo graag willen weten,
Maar als ik het je vragen zal,
Ben ik het weer vergeten.
neem me zoveel dingen voor.
Maar als ik je dan zie durf ik niets meer te zeggen,
Dringt het niet meer tot me door.
Maar ben ik dan weer thuis,
heb ik veel spijt.
Had ik nou maar wat gezegd,
of is het enkel een kwestie van tijd?
Komt het omdat ik zo tegen je opzie?
Dat ik op het moment zelf de moed kwijt ben.
Of heeft het een andere reden,
Een reden die ik nog niet ken.
Ik weet het niet,
Maar zou het zo graag willen weten,
Maar als ik het je vragen zal,
Ben ik het weer vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, oktober 25, 2001 00:10 |
| Heeft je angst met dit gedicht te maken? Je verlangen naar een stil bijeen zijn met niet weten in woorden uit te drukken wat je aan gevoelens over zou willen brengen? Dan vertelt je angst dat het leven voorbijgaat, dat je het eens aan zal moeten gaan voor je kans verloren is. Het is reuze eng om het te doen, als we dat nou eerst eens erkennen. Maar verliezen is beter om mee te leven dan je kans niet genomen hebben. Als je het aangegaan bent,< |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke 14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||