Juliaatje
Die kleine wantjes bungelend aan touwtjes
het sjaaltje stevig om haar nek
haar wangetjes en neusje rood
kleurrijke besneeuwde mouwtjes
Lachend met haar mondje vol brood
straalt zij warmte, vrolijkheid
aan ons gezegende avondrood
zij, ons geluk, zaligheid.
Na een liedje van de gitaar
en een verhaaltje
verteld ze van school
hoe het was daar
Ons geschenk van God
met haar mooie naam
Julia, ze is God niet ontgaan
Reacties op dit gedicht
| hannez: | Maandag, december 19, 2005 18:45 |
| Wauw! super gaaf...heel mooi! xxx | |
| Ward van der Zee: | Zaterdag, december 17, 2005 21:17 |
| :) *stilte* mag ik nog zoveel adhd hebben, maar je hebt me toch echt even stil gekregen... Echt een goed gedicht man! |
|
| Regulus: | Zaterdag, december 17, 2005 20:18 |
| wow, mooi, echt man, super :) | |
| mienke: | Zaterdag, december 17, 2005 19:00 |
| wauw!:)werkelijk prachtig! liefs mien ps ze vertelT |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Koene | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2005 | ||
| Thema's: | ||