Dag Pa, dag Ma
Dorre, natte bomenblaadjes
bruin verlept door 't vieze weer
bedekten blauwe kiezelsteentjes
op graf van ouders, dat doet zeer
Ik moest een kerststukje gaan brengen
van tante Nelly, mama's zus
maar toen 'k daar stond, moest ik toch huilen
ik prevelde wat uit mijn mond
De mist lag als een sombre deken
het miezerde, somber en kil
ik stond daar naar die steen te kijken
en op het graf was het doodstil
Ik plukte alle dorre blaadjes
en deed ze in mijn plastic tas
dag Pa, dag Ma, ik wil nog zeggen
dat ik even op bezoek hier was
Jannie/ 22-12-2005
mums: | Donderdag, december 22, 2005 22:11 |
voel je verdriet, zie je daar staan. Zij hebben dat ook gezien. liefs mums |
|
Jan van Dord: | Donderdag, december 22, 2005 20:56 |
Een gedicht die heel veel zegt. Heel mooi!!! prettige kerst!!! jan |
|
mamsiemomo: | Donderdag, december 22, 2005 20:03 |
Arme Jannie,.... voel met je mee..... Mooi verwoord | |
dol_fijn: | Donderdag, december 22, 2005 19:08 |
met silte en veel bewondering gelezen lieverd met zulke tijden als nu is het gemis zeer groot warme knuffels veel liefs Dol_fijn |
|
westland: | Donderdag, december 22, 2005 18:30 |
heel mooi geschreven Jannie,met zoveel droefheid neer gezet.het gemis komt naar voren.liefs jany. | |
m@rcel: | Donderdag, december 22, 2005 18:20 |
stilmakend stil.... het verdriet is voelbaar Knuff m@rcel |
|
Cora (zij): | Donderdag, december 22, 2005 17:36 |
Mooie van jouw hand Jannie, ik proef je verdriet door dit gedicht heen.... En ja, moet zeker vaker gebeuren, met familie bij elkaar.... Wens je toch een fijne kerst en een heel goed 2006! |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, december 22, 2005 17:34 |
Alle aandacht, gegeven aan overledenen, wordt door hen zeer gewaardeerd! Geloof me, ze zien het kerststukje en ook jouw tranen. Dood is niet dood, het is een ander leven, aan Gene Zijde. liefs, namasté, Anneke |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2005 | ||
Thema's: |