Lieve pa,

Het is vandaag een jaar geleden dat je ons onverwacht hebt verlaten.

Ik heb vandaag dit gedicht op je graf gelegd:

Het spijt me
dat ik er niet was
Het spijt me
van onze ruzie twee jaar geleden
Het spijt me
dat ik het niet meer kon goedmaken
Het spijt me
dat ik te laat weer toenadering zocht
Het spijt me
dat onze geplande kerstavond samen
niet meer mocht zijn
Het spijt me
dat ik je niet meer kon zeggen
hoeveel ik van je houd
Maar ik heb geen spijt
dat jij mijn pa bent
Want mede door jou ben
ik geworden wie ik nu ben
Ik ben blij dat ik jou
als vader had
Ik hoop dan ook dat je
kan horen of lezen
wat ik je al die jaren
nooit kon zeggen
Lieve vader
ik mis je verschrikkelijk
Jij hebt voor altijd een
speciaal plaatsje in mijn hart
Ik hou van jou
dat moet je weten
en ik zal je zolang ik leef
nooit meer vergeten

Liefs Ann