Armen
in jouw armen waan ik me
'n heel klein beetje God,
of een afvallig engeltje
hoog boven alle ellende verheven,
vergeten en vergeven,
't verstand op nul
de zes zintuigen op scherp,
want al hetgeen
zo zorgwekkend leek,
krijgt een andere dimensie
en houdt niet langer steek,
net als jouw hunkerende ogen,
waarin zo goed als ongeschreven
staat te lezen,
wij zijn niet langer alleen
met z'n twee,
maar onafscheidelijk één
'n heel klein beetje God,
of een afvallig engeltje
hoog boven alle ellende verheven,
vergeten en vergeven,
't verstand op nul
de zes zintuigen op scherp,
want al hetgeen
zo zorgwekkend leek,
krijgt een andere dimensie
en houdt niet langer steek,
net als jouw hunkerende ogen,
waarin zo goed als ongeschreven
staat te lezen,
wij zijn niet langer alleen
met z'n twee,
maar onafscheidelijk één
Reacties op dit gedicht
| mamsiemomo: | Zaterdag, december 24, 2005 09:39 |
| wow.. heel mooi geschreven.. | |
| poky: | Zaterdag, december 24, 2005 08:16 |
| liefdevol mooi,poky | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 24, 2005 00:41 |
| mooi groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2005 | ||
| Thema's: | ||