Ze
Ze...
Ze wou verdwijnen.
Niet meer weg kwijnen.
Ze had zoveel verdriet.
En niemand die het ziet.
Ze voelde niet de warmte zoals de andere om haar heen,ze voelde zich helemaal alleen.
De wind streek zachtjes langs haar huid.
Ze hoorde niet wat ze zeiden,ook al riepen ze zo luid.
Zachtjes in haar zelf gekeerd,
Door leugens bezeert.
Ze was door liefde en genegenheid verlaten.
Door iedereen gehate.
Helemaal belogen.
Met 1 doel voor ogen.
Vrij zijn van nijd en haat.
Maar op een dag kwam alle hulp te laat.
Ze wou verdwijnen.
Niet meer weg kwijnen.
Ze had zoveel verdriet.
En niemand die het ziet.
Ze voelde niet de warmte zoals de andere om haar heen,ze voelde zich helemaal alleen.
De wind streek zachtjes langs haar huid.
Ze hoorde niet wat ze zeiden,ook al riepen ze zo luid.
Zachtjes in haar zelf gekeerd,
Door leugens bezeert.
Ze was door liefde en genegenheid verlaten.
Door iedereen gehate.
Helemaal belogen.
Met 1 doel voor ogen.
Vrij zijn van nijd en haat.
Maar op een dag kwam alle hulp te laat.
Reacties op dit gedicht
| Miesjellie: | Woensdag, december 28, 2005 21:44 |
| Inderdaad.. ik weet hoe pesten kan zijn.. Maar je moet voor jezelf op komen ! :) ze zyn t niet waard om jou zelfrespect weg te halen toch! liefs en sterkte, miesjee |
|
| detjuhh: | Woensdag, december 28, 2005 21:31 |
Gaat het over jou??.. pesten kan je idd de dood in jagen.. maar laat het niet zo ver komen!!.. kom voor jezelf op..want je bent t waard.. liefs, detjuhh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: liz366 | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2005 | ||
| Thema's: | ||