Waarom?
Mijn hoofd zit vol met onjuiste gedachten. Leugens dat is al wat ik hoor. Vechtend om te kunnen leven met jou.
Uitgeput van de strijd zat ik daar alleen, langzaam mijn leven uit me doen vloeien. De oorlog was gedaan ik had mijn pad gekozen.
Je bracht me terug in het leven, teleurstelling en hoop....
Voor mij was je terug in mijn leven, jij. Maar toch brak je mijn hart en verscheurde mijn ziel. Ik stierf vanbinnen.
Mijn zin om te leven was weg net als jij, je hebt me dat ontnomen. Als een bloem in de herfst verdorde ik en liet ik mijn hoofd hangen.
Ik was er altijd voor jou, maar jij liet me staan. Vergeten doe ik je nooit, want jij hebt me geleerd dat schijn bedriegt.
Reacties op dit gedicht
| thomas clymans: | Vrijdag, januari 06, 2006 19:18 |
| Prachtig musiekske! De onmacht kunnen verwoorden, wie kan dat zeggen? Schijn bedriegt niet altijd hoor xx | |
| thomas clymans: | Vrijdag, januari 06, 2006 19:17 |
| konijntjuh: | Dinsdag, januari 03, 2006 02:20 |
| een heel mooi gedicht maar ut komt wel goed!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lief muilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2005 | ||
| Thema's: | ||