Bom
We hadden
ons kindje
in 't bedje gelegd
en samen
't gebedje der peuters gezegd.
Toen huilde de hemel,
de aarde trok krom:
ons kindje
was dood
na de barstende bom.
Reacties op dit gedicht
| Marilène B.: | Dinsdag, januari 03, 2006 11:14 |
| de rillingen lopen over m'n rug! hier wordt je echt stil van!! liefs Marilène |
|
| sunset: | Dinsdag, januari 03, 2006 10:51 |
| Stilmakende rakende wakkermakende verwoording. Liefs en vredevolle dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huub Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||