Mocht je...
Mocht je me ooit vergeten
niet meer weten dat ik bestond
hoe ik door je haren streek
me tegen je aan vleide
en samen luisterden
naar de ochtendvogels en hun gezang
mocht je me ooit vergeten
niet meer weten dat ik bestond
denk aan al die mooie uurtjes samen
we waren toch dat hecht paar
dat met zoveel tegenslagen
toch elke dag
weer leefden voor elkaar...
mocht je me ooit vergeten
vergeet dan niet de geur van mijn huid
dat je 's morgens bij 't ontwaken
van uit duizenden onderscheiden kon...
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Vrijdag, januari 06, 2006 12:47 |
| Prachtig geschreven! Liefs, Artifex. |
|
| hiljaa: | Donderdag, januari 05, 2006 19:29 |
| mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| moonwoman: | Donderdag, januari 05, 2006 18:13 |
| mooi hoor! lieve groeten |
|
| erje: | Donderdag, januari 05, 2006 16:55 |
| erg mooi in elkaar gezet het wil dus wel zeggen dat je iemand mist geroeten erje |
|
| dishesqueen: | Donderdag, januari 05, 2006 15:58 |
| mooi gedicht!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||