Ik voel me rot
Het leven grijpt me bij de strot
Ik lig alleen in bed te beven
Moet ik zo doorgaan met mijn leven?
Ik wil niet meer, ik heb geen zin
Neem ik al mijn pillen in?
Ik mag het niet, ik ben niet blind
Beide hebben we een kind
Die van mij zal het wel overleven
Maar die van jou?
Ik begin nu al te beven
Ik wil nog steeds van je houden
Zoals in het begin, toen we onze relatie opbouwde
Maar jij, jij wil niet meer
En dat doet mij erg zeer
Je zegt mij niet te kunnen vertrouwen
Maar flirt zelf met alle vrouwen
Er is er 1 denk ik, die je weer heel graag ziet
Want oude liefdes roesten niet
Tussen ons vallen vaak harde woorden
Alleen tegen andere zeg je lieve accoorden
Je bent weer liever alleen en vrij
En ik ben steeds minder blij
Maar hoe je het ook went of keert
Met mij gaat het verkeerd
Om alleen door het leven te gaan vind ik rot
Dan ga ik nog liever kapot
Ik hoop dat het niet lang meer zal duren
Dat ik mijn laatste gedichtje in zal sturen