het is nu drie maanden geleden
een gedenkwaardige dag
ik wist dat het moest komen
dat ik je ééns moest laten gaan
samen met je zoon
ben ik naast je bed komen staan
mijn handen hielden de jouwe
tot op het laatste moment
stevig beet
het was een moment
die ik mijn hele leven
nooit meer vergeet
wonderlijk is dit gebaar
vooral gezien ons verleden
waarin door toedoen van anderen
het contact is vermeden
we werden in een korte tijd
zo hecht en zo één
en met die gedachte
ging jij ergens anders heen
geen wroeging meer
of gevoelens van spijt
we hadden elkaar gevonden
en raken elkaar nooit meer kwijt
L!@
| Klaes: | Zondag, januari 08, 2006 17:45 |
| integer/intens groet/klaes |
|
| m@rcel: | Zondag, januari 08, 2006 13:24 |
| ben stilletjes stil en heb je gedicht met bewondering gelezen Knuff m@rcel |
|
| switi lobi: | Zondag, januari 08, 2006 12:56 |
| Oh zo kostbaar....wat fijn Lia.....liefsliefs, fijne zondag! switi lobi | |
| opgever: | Zondag, januari 08, 2006 11:32 |
| zo triest dit groetjes opgever |
|
| elze: | Zondag, januari 08, 2006 10:02 |
| geweldig dit,,, er is zoveel meer dan enkel leven laifs,elze |
|
| Ikkiewel ( Stella ): | Zondag, januari 08, 2006 10:02 |
| ik heb het stil en met bewondering gelezen.... groetjes Stella knufke |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, januari 08, 2006 09:47 |
| Mooie herinneringen aan je tante kleuren nu je gedachten en warmen je hart... Liefs Annemieke |
|
| Black Lord: | Zondag, januari 08, 2006 09:01 |
| intens gevoelig diep wonderlijk mooi verwoord met sille genegenheid gelezen warme knuf wim |
|
| Auteur: Lia van der Fluit | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||