Dood = vrijheid
Ik kijk in de verte,
Zie alleen mijzelf.
Al het andere verscholen in het duister,
Tussen mezelf en het mes gekneld.
Dit kan zo niet,
Dit hoort zo niet,
Dit moet ophouden.
Alles is zwart,
Alles op het rode na.
Dat rode dat over mijn arm kruipt,
Het mes heeft het vlees gescheiden.
Opeens weer licht,
Weer geluid.
Daar ergens een gil,
Net als ik voorgoed mijn ogen sluit.
Zie alleen mijzelf.
Al het andere verscholen in het duister,
Tussen mezelf en het mes gekneld.
Dit kan zo niet,
Dit hoort zo niet,
Dit moet ophouden.
Alles is zwart,
Alles op het rode na.
Dat rode dat over mijn arm kruipt,
Het mes heeft het vlees gescheiden.
Opeens weer licht,
Weer geluid.
Daar ergens een gil,
Net als ik voorgoed mijn ogen sluit.
Reacties op dit gedicht
| KillingAngel: | Donderdag, januari 19, 2006 18:33 |
| wow.. | |
| KellOggs: | Woensdag, januari 11, 2006 14:04 |
| Het gedicht is echt super mooi!!! Liefs mij. | |
| Jarvi: | Woensdag, januari 11, 2006 11:31 |
| wauw...echt prachtig! ben er stil van. | |
Over dit gedicht
| Auteur: DaemonicAngel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||