Laatste ronde
Laatste ronde
nog éénmaal dan, geef ik het op
de laatste poging, ditmaal
zonder vuur, zonder vlam
zonder kreet of schreeuw
nee zacht, ditmaal heel zacht
met mijn hielen al over de rand
en mijn hoofd reeds lang gebogen
is het niet mijn hart dat de moed nog draagt
niet mijn wil de die de schaduw nog verjaagt
nee, ik breng de laatste buiging, glimlachend
omdat ogen niet meer kunnen huilen
omdat woorden niets meer kunnen zeggen
omdat zwijgen alles wat ik nog voel, zal delen
en ik, in de klanken
slechts nog een slotakkoord hoor spelen
Reacties op dit gedicht
| Quando: | Woensdag, januari 25, 2006 11:57 |
| en ik kan het enkel met Nemesis eens zijn. met al mijn liefs, |
|
| aisorha: | Vrijdag, januari 13, 2006 10:09 |
| Tsssss... en mij een beetje ompraten dat ik wel moet blijven enzo.. maaaaaaaar, eerlijk toegegeven, je brengt het in ieder geval niet zo ontzettend bot :P xXx |
|
| Nemesis: | Vrijdag, januari 13, 2006 10:03 |
Hulde. Blijvende hulde. En een staande ovatie. |
|
| Mathilde: | Vrijdag, januari 13, 2006 09:30 |
| ..en ik dan gewoon zwijg, nogmaals lees, nog altijd zwijg... indrukwekkend! liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||