nimmer
Nimmer
nimmer zal ik
in zijn armen huilen
nooit zal ik nog
bij hem kunnen schuilen
weg is de veiligheid
van het geborgen zijn
tastbaar het verdriet
en nog steeds die pijn
het gemis
onvervangbaar
voor altijd kwijt
ooit zei hij nog
je blijft
papa’s kleine meid
L!@
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Zaterdag, januari 14, 2006 21:09 |
| Weer heel mooi!!! jan |
|
| hiljaa: | Zaterdag, januari 14, 2006 20:35 |
| ik heb het geluk gehad dat mijn papske 79 jaar heeft geleeft maar mis hem nu ook al twee jaar! en dat zal blijvend zijn maar de mooie herineringen blijven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Klaes: | Zaterdag, januari 14, 2006 19:02 |
| hopelijk niet een kind nu in de regen,want jouw paraplu(papa) is er niet meer geweldig verwoord groet/klaes |
|
| erje: | Zaterdag, januari 14, 2006 17:01 |
| afscheid nemen gaat vaak gepaard met verdriet, je moet het een plaatsje kunnen geven liefs erje |
|
| moonwoman: | Zaterdag, januari 14, 2006 15:39 |
| Herkenbaar mooi geschreven..... lieve groeten |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, januari 14, 2006 15:24 |
| Dat blijf je toch ook altijd... over de grenzen van... Liefs Annemieke |
|
| Peter van der Linden: | Zaterdag, januari 14, 2006 14:37 |
| Word ik even stil van. Prachtig geschreven! Troostknuffie, Peter. |
|
| switi lobi: | Zaterdag, januari 14, 2006 11:39 |
| Ohhhh, Lia........konden we ze maar terug halen, hè.....ik wou dat ik je nu eventjes vast kon houden....het blijft altijd, altijd pijn doen...hij is trots op jou, dat weet ik zeker. Dikkedikke kus, liefsliefs, switi lobi | |
| Niniki: | Zaterdag, januari 14, 2006 11:13 |
| *zucht*.......... Knuffie Nini |
|
| Rien de Heer: | Zaterdag, januari 14, 2006 10:39 |
| Knuf..knuf... Groetjes, Rien. |
|
| mamsiemomo: | Zaterdag, januari 14, 2006 10:31 |
| Slik.... sterkte! Liefs, Mo | |
| Innerchild: | Zaterdag, januari 14, 2006 10:29 |
| Goh Lia ... en weer word ik hier even stil van ! Wat een vader-dochter band !!! Dikke knuf, Inner |
|
| Huting: | Zaterdag, januari 14, 2006 10:23 |
| Waauw voel opeens weer zo duidelijk wat je voelt... Heel mooi weergegeven, de pijn van gemis verdwijnt volgens mij nooit, maar gelukkig verdwijnen ook de mooie herinneringen niet. Liefs, Doortje |
|
| psychin: | Zaterdag, januari 14, 2006 10:23 |
| het gemis is als het leven, het blijft als een sluier om je heen hangen''' laifs,,elze |
|
| Will Hanssen: | Zaterdag, januari 14, 2006 10:22 |
| Het blijft droevig Lia, maar helaas is het niet anders...... Liefs, Will |
|
| L.Bert: | Zaterdag, januari 14, 2006 10:11 |
| Jouw papa zou trots op je zijn Lia!! | |
| Gert: | Zaterdag, januari 14, 2006 09:59 |
| Tja, maar ook papa's verlaten ons op een gegeven moment. Heerlijk lief geschreven Li@. Liefs, Gert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||