Onbereikbaar...
Onduidelijkheid maakt me gek!
Weet niet waar je me hebben wilt
Waar ben ik aan toe...?
zoveel tijd verspilt
Soms geef je een teken
hoop komt terug
Wanneer het goed lijkt te gaan
trek je weer terug
Kan het niet meer,wil zo ook niet meer leven
Krijg niets terug...blijf alleen maar geven
Wil het niet zo...maar jij trekt me aan
Wil je los laten...maar niet laten gaan
Reacties op dit gedicht
| Lactiflora: | Maandag, januari 16, 2006 22:21 |
| Bedankt voor jullie lieve reacties! X | |
| schaapii : | Maandag, januari 16, 2006 19:41 |
| Mooi gedicht... Heel mooi geschreven. Ik denk dat hij bang is om zich te binden... Hou hoop! Groetjes,, Maaike |
|
| Cheeke: | Maandag, januari 16, 2006 15:31 |
| Mooi, ontroerend gedicht. Liefde kan prachtig zijn, maar ook veel pijn doen! Liefs en sterkte, Cheeke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lactiflora | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||