Zo geruisloos mogelijk blijf je zitten
om de bijna volledige stilte niet te verbreken
Even weg van daar waar problemen samenklitten
op een plaats waar dromen nog niet verbleken
Een kleine waterval houdt je glanzende ogen gevangen
en je ziet hoe dikke druppels op kleine steentjes ketsen
De stenen slijpend in vormen voortgekomen uit verlangen
druppel die kunstig fantasie in steen schetsen
Zoals een bloem die met kleurige bladeren zijn
evenwicht bewaard
Heb je je balans diep van binnen gevonden
Het leven dat dreigend boven je hing als Damocles’
beroemde zwaard
Is nu met stevige touwen aan de hemel gebonden