Nog steeds voel ik je
De laatste keer voor je ging
De omhelsing die je me gaf
Vol liefde en genegenheid
Van mij had het eeuwen mogen duren
Het afscheid was voor tijdelijk
Maar helaas bleek dit anders te zijn
Pijn en verdriet bij het besef
Dat je niet langer een deel van mijn leven bent
Hoop was vervaagd door de tijd heen
Soms voel ik je nog tegen mijn schouders
De warmte tintelt dan weer in mijn nek
Al ben ik me bewust dat dit snel zal vergaan
De eenzaamheid groeit en maakt me klein
Herrinneringen laten me even opbloeien
Om dan te vallen in het diepste gat ooit
De omhelsing die je me gaf
Vol liefde en genegenheid
Van mij had het eeuwen mogen duren
Het afscheid was voor tijdelijk
Maar helaas bleek dit anders te zijn
Pijn en verdriet bij het besef
Dat je niet langer een deel van mijn leven bent
Hoop was vervaagd door de tijd heen
Soms voel ik je nog tegen mijn schouders
De warmte tintelt dan weer in mijn nek
Al ben ik me bewust dat dit snel zal vergaan
De eenzaamheid groeit en maakt me klein
Herrinneringen laten me even opbloeien
Om dan te vallen in het diepste gat ooit
Reacties op dit gedicht
| ring: | Woensdag, januari 25, 2006 22:00 |
| Vooral de laatste zin,meesterlijkxxxingrid | |
| Tara L.: | Dinsdag, januari 24, 2006 19:45 |
| Erg mooi, het maakt me echt letterlijk aan het huilen xliefsx |
|
| Gert: | Vrijdag, januari 20, 2006 13:31 |
| Herkenbaar mooi. X mij |
|
| Stacey: | Donderdag, januari 19, 2006 19:13 |
| Heel mooi verwoord! Liefs Kayleigh |
|
| L.Bert: | Donderdag, januari 19, 2006 16:13 |
| Bedroog je jezelf? Jouw tedere herinnering die jouw eenzaamheid voedt heb je prachtig beschreven in dit mooie vers. | |
| HIJ&ZIJ: | Donderdag, januari 19, 2006 15:35 |
| mooi gedaan, godzijdank f ;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||