*Geen titel*
De tranen rollen over mijn wangen,
In mij is een stil verlangen.
Naar wat liefde en wat aandacht.
De verbittering heeft mij in zijn macht.
Ik voel me zo nutteloos, maar ook bang.
Wanneer stopt dit, duurt het nog lang?
Die pijn van binnen komt steeds weer.
Ik kan het niet aan, niet nog een keer.
Van buiten normaal, van binnen verscheurd.
Steeds hoop ik dat dit niet weer gebeurd.
Maar blijkbaar mag ik niet gelukkig zijn,
Altijd volgt in mijn hart die pijn..
In mij is een stil verlangen.
Naar wat liefde en wat aandacht.
De verbittering heeft mij in zijn macht.
Ik voel me zo nutteloos, maar ook bang.
Wanneer stopt dit, duurt het nog lang?
Die pijn van binnen komt steeds weer.
Ik kan het niet aan, niet nog een keer.
Van buiten normaal, van binnen verscheurd.
Steeds hoop ik dat dit niet weer gebeurd.
Maar blijkbaar mag ik niet gelukkig zijn,
Altijd volgt in mijn hart die pijn..
Reacties op dit gedicht
| Ville: | Zaterdag, januari 21, 2006 15:13 |
| same feeling.. knuffie.. en liewfde krijgt iedereen.. jij oowk!! ..ville.. |
|
| QueenBee: | Vrijdag, januari 20, 2006 20:39 |
| Prachtig.. ik wil je die aandacht geven. en me liefde kan je ook krijgen! kus hvj! |
|
| Renee-Emma: | Vrijdag, januari 20, 2006 20:37 |
| prachtig.. geen andere woorden voor | |
Over dit gedicht
| Auteur: NoEwk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||