YPB Het spel van alledag
Blozende wangen
stralende kijkers
blonde krullen;
een onschuldig kind.
Zo kwetsbaar als het is.
Het hinkelt op één been.
Stoep op, stoep af,
vol overgave;
het spel van alledag,
onwetend van wat komen gaat.
Om de hoek kijkt dreiging,
onheil sluipt genadeloos dichterbij,
heel erg langzaam, spanning stijgt.
Terwijl het toeslaat kijkt het kind,
maar veel te laat, het verliest.
Pauze
Zeven maanden later,
van de tafel naar de bank.
Het kind hinkelt op één been,
geen spel meer dat het speelt,
maar de werkelijkheid van alledag.
stralende kijkers
blonde krullen;
een onschuldig kind.
Zo kwetsbaar als het is.
Het hinkelt op één been.
Stoep op, stoep af,
vol overgave;
het spel van alledag,
onwetend van wat komen gaat.
Om de hoek kijkt dreiging,
onheil sluipt genadeloos dichterbij,
heel erg langzaam, spanning stijgt.
Terwijl het toeslaat kijkt het kind,
maar veel te laat, het verliest.
Pauze
Zeven maanden later,
van de tafel naar de bank.
Het kind hinkelt op één been,
geen spel meer dat het speelt,
maar de werkelijkheid van alledag.
Reacties op dit gedicht
| Paul de Bruyn: | Zaterdag, januari 21, 2006 18:11 |
| 't Gaat naar mijn inzien al een stuk lekkerder daar ;) Ik blijf je volgen;) liefs, |
|
| moongirl1982: | Zaterdag, januari 21, 2006 14:48 |
| de werkelijkheid valt niet altijd mee, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: superguppie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||