Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
rust
de zon gaat onder
de lucht vult zich met avondrood
even geen gedonder
niemand die me verstoot
heerlijk alleen
niemand die me aanstaart
de rust en stilte houden me op de been
mijn ziel die weer bedaart
de laatste vogels
ze vliegen door de lucht
tenminste geen kogels
ze hoeven niet op de vlucht
vrij zijn
dat is wat ik wil
dan voel ik me fijn
dan is het stil
mijn gedachtenloos
hoeft nergens aan te denken
op mijn levenspad bloeit een roos
die ik aan mijn ouders wil schenken
zij
zij geven mij de krachten
zij maken mij blij
zij helpen mij om de pijn te verzachten.
Reacties op dit gedicht
*ladyy* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
*bloempjuww*
:
Donderdag, juni 15, 2006 16:04
vet mooi!!!
Over dit gedicht
Auteur:
*ladyy*
Gecontroleerd door:
260580
Gepubliceerd op:
21 januari 2006
Thema's:
[Liefde]
[Ouders]
[Bewondering]