Moment met jou
Zolang verborgen voor de wereld
Diep beneden in mijn hart,
Brandt een vlammetje
Dat steeds opflakkert telkens je me aanraakt
Zolang verzwegen en ontkend
In mijn dorre ziel,
Ontluikt leven
Bij het aanschouwen van je schoonheid
Zolang met me gedragen maar niet getoond
In mijn bloed,
Stroomt leven
Gevoed door je lach
Een moment met jou ...
Doet me telkens weer geboren worden
Diep beneden in mijn hart,
Brandt een vlammetje
Dat steeds opflakkert telkens je me aanraakt
Zolang verzwegen en ontkend
In mijn dorre ziel,
Ontluikt leven
Bij het aanschouwen van je schoonheid
Zolang met me gedragen maar niet getoond
In mijn bloed,
Stroomt leven
Gevoed door je lach
Een moment met jou ...
Doet me telkens weer geboren worden
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, juni 08, 2008 07:31 |
| Hoe meer een mens zichzelf onderzoekt, hoe meer kracht hij in zichzelf vindt zeer mooi beschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Weske | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||