Toch ADHD!! (vervolg op heeft mijn
Toch ADHD!!
Geschorst van school, pas 5 jaar oud,
Dat is toch om te treuren.
Ik kreeg het spaans benauwd.
Hoe kon dat toch gebeuren.
Hij was voor zichzelf een gevaar,
En voor de kinderen in zijn klas.
Opgeroepen door de hoofd leraar,
Nu beseffen ze het pas.
Na een jaar ploeteren en smeken,
Om hulp voor mijn zoon.
Is hij eindelijk nagekeken,
Want hij had een nare toon.
Hij riep steeds;”ik wou dat ik dood was”,
Naar school gaan wil ik niet meer.
Bedreigde de leraren en kinderen uit z`n klas,
Hij schopte en sloeg ze en liep weg, keer op keer.
Nu konden we ineens wel terecht,
Bij een kinderpsychiater.
Z`n ADHD bleek dus toch wel echt.
Wat sloeg mijn huisarts een flater.
Ik hoor hem nog zeggen;”kom maar terug over een jaar of twee”,
Afgewimpeld en in een hoek gedauwd.
En hij zei;”ik kan er niets mee”,
Nu blijkt dus wel hij had het fout.
Nu heeft hij medicijnen,
Ritalin tegen ADHD.
En hoeft hij niet meer te vechten en te kwijnen,
En doet hij weer met bijna alles mee.
Lieve schat, wij blijven voor je vechten,
Ons maakt het niet uit wat een ander van je vind.
Want jij hebt ook je rechten,
En je bent en blijft ons kind.
Papa en mama houden van jou, onthoud dat goed,
Want ook al ben je hyperactief.
Wij springen voor jou in de bres, als het moet,
Jij bent en blijft ons hartendief.
Veel liefs mama
Geschorst van school, pas 5 jaar oud,
Dat is toch om te treuren.
Ik kreeg het spaans benauwd.
Hoe kon dat toch gebeuren.
Hij was voor zichzelf een gevaar,
En voor de kinderen in zijn klas.
Opgeroepen door de hoofd leraar,
Nu beseffen ze het pas.
Na een jaar ploeteren en smeken,
Om hulp voor mijn zoon.
Is hij eindelijk nagekeken,
Want hij had een nare toon.
Hij riep steeds;”ik wou dat ik dood was”,
Naar school gaan wil ik niet meer.
Bedreigde de leraren en kinderen uit z`n klas,
Hij schopte en sloeg ze en liep weg, keer op keer.
Nu konden we ineens wel terecht,
Bij een kinderpsychiater.
Z`n ADHD bleek dus toch wel echt.
Wat sloeg mijn huisarts een flater.
Ik hoor hem nog zeggen;”kom maar terug over een jaar of twee”,
Afgewimpeld en in een hoek gedauwd.
En hij zei;”ik kan er niets mee”,
Nu blijkt dus wel hij had het fout.
Nu heeft hij medicijnen,
Ritalin tegen ADHD.
En hoeft hij niet meer te vechten en te kwijnen,
En doet hij weer met bijna alles mee.
Lieve schat, wij blijven voor je vechten,
Ons maakt het niet uit wat een ander van je vind.
Want jij hebt ook je rechten,
En je bent en blijft ons kind.
Papa en mama houden van jou, onthoud dat goed,
Want ook al ben je hyperactief.
Wij springen voor jou in de bres, als het moet,
Jij bent en blijft ons hartendief.
Veel liefs mama
Reacties op dit gedicht
| claudjes-feelings: | Woensdag, november 11, 2009 12:45 |
| heel mooi ook heel herkenbaar |
|
| Silke_Mii92: | Donderdag, september 20, 2007 21:36 |
| Kippenvel !! Prachtig ! |
|
| David de Ruiter 777: | Dinsdag, maart 13, 2007 15:33 |
| adhd tss dat is niet echt erg daar groeit hij wel overheen. Ik hoop dat het niet anders is voor jullie. veel liefde en begrip in deze wereld die de problemen van hedendaagse kinderen niet kan of wil oplossen. | |
| daane: | Donderdag, november 16, 2006 11:44 |
| Hier krijg ik tranen van in mijn ogen!! Mooi geschreven!! Kus Daane |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Maandag, januari 23, 2006 18:59 |
| mooi gedicht mijn vriend heeft ook adhd en heeft ook ritalin maar hij is volwassen en hij nog maar een kind houd het wel goed in de gaten met de ritalin visolie parels helpt ook heel goed is ook goed voor de concentratie ik heb ze van bloem speciaal voor kinderen voor die kleine van mij hij sliep niet goed en sinds die visolie gaat hij nu normaal om 7 uur naar bed dat was eerst pas om een uur of 10 liefs nathie |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, januari 23, 2006 13:11 |
| goed verwoord blijf hem observeren want hoewel Ritalin goed werkt voor ADHD heeft het ook bijwerkingen. sterkte, namasté, An |
|
| fox_bert: | Maandag, januari 23, 2006 12:47 |
| Oei geen mooie diagnose, maar wel duidelijkheid wat de onzekerheid weg heeft genomen. Met veel geduld en liefde kunnen kinderen met ADHD heel ver komen. ik gun jullie het beste toe. weet uit ervaring hoe zwaar het kan zijn in mijn werk. Maar echt belachelijk dat een jongen van 5 van school wordt gestuurd. De weg van de minste weerstand heet dat. groeten Bert |
|
| kimW: | Maandag, januari 23, 2006 12:31 |
een stempel is soms zo fijn... dan stelt hetgeen wat het is eigenlijk niets meer voor; als je weet hoe te handelen.. veel geduld, liefde en geborgenheid gewenst, |
|
| Vervelende meid: | Maandag, januari 23, 2006 11:52 |
| Ai, vervelend zon dokter.. Toch fijn om te weten dat wat he is.. succes.. mooi geschreven |
|
| chocaatje: | Maandag, januari 23, 2006 10:05 |
| Heftig. Ja artsen houden niet vaak rekening met ouders gevoelens. Bovendien is het voor hem een momentopname als hij je kind ziet. Dus is t moeilijk om te zien maar toch had je door kunnen sturen. Liefs mieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: spacewuppie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||