15 jaar ben je mijn zus geweest.
totdat je veranderde, je werd een beest.
ik wilde je haten, het lukte niet.
alleen maar om jou, heb ik veel verdriet.
je verdient het helemaal niet, jij hebt ons verlaten.
liet ons alleen, wilde niet meer praten
vaak s'nachts huil ik traan na traan,
en denk ik: waarom heb je ons dit aangedaan?
mijn grootste verdriet: ik wilde dat niemand het zou merken.
ik had besloten dat ik alles alleen zou verwerken.
ja, de eenzaamheid, pijn en verdriet,
niemand mag er zijn, die dat ziet.
op school zien ze mij in een ander daglicht,
het vrolijke meisje altijd met een lach op haar gezicht.
bij je trouwerij mocht ik er niet bij zijn,
ik had er vaak van gedroomd, ook al was ik nog zo klein.
op mijn kamer herinnerd me alles aan jou,
ik begrijp het niet, ik kan je niet haten, ik hou nog teveel van jou.