Kopje koffie
Mag ik koffie zetten vroeg ze
natuurlijk geen bezwaar
wel met melk en suiker
en een koekje erbij
De trommel ligt daar
je ziet het wel
daarginds in die hoek
Ze wandelde ernaar toe
schopten menig stoel opzij
het is verdraaid jammer
dat ik niet wist dat ze blind was
Anders had ik het zelf wel gedaan
Reacties op dit gedicht
| vlinder538: | Dinsdag, januari 24, 2006 19:57 |
| Ohjee, ja zulke dingen kunnen gebeuren maar zijn soms wel behoorlijk ironisch vind je niet? Mmmm, ik heb trouwens wel trek in een lekker kopje zwarte koffie! groetjes kimberley |
|
| Peter van der Linden: | Dinsdag, januari 24, 2006 00:47 |
| Maar de trommel wist ze toch te vinden. Ik had vroeger een oom, die was ook blind, maar het borrelglaasje greep hij zonder te twijfelen. En ik heb ook nooit gezien dat hij het omstootte. Leuk geschreven. Welterusten, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||