De tijd voorbij
Zes over een, zes graden
tot nu liet tijd zich nog raden
zes graden, zeven over een
heb niets met haar gemeentwee meter mijn blik voorbij
lopen resten zee mij
voor de voeten
schop ze achteloos opzijde lucht is vol
wee van vers en rot
door 't gruis van ijs verraden
staat weerzin naast genotIk zie hem wel gluren
die witkopmeeuw
argwanend op zijn steen
waar gaat die moederziel dan heen?zijn klaaggekwetter
roddelvoer
zijn vrienden tetteren van ver
opdat de hele wereld loertik slenter nu al uren
eigenlijk nergens heen
vier graden, vijftig over een
mijn holle ogen turenDe tijd bekoelt
en in de verte lacht een kind
eenenvijfig over een
ik kan nergens meer heen
~~~eilahtan~~~: | Woensdag, januari 25, 2006 11:51 |
super mooi groetjes nathie |
|
Mathilde: | Woensdag, januari 25, 2006 11:41 |
wondermooi... | |
Auteur: Ertju | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2006 | ||
Thema's: |