achter muren van gevecht
ga weg, dit is niet voor jouw ogen
deze woorden zijn niet om te lezen
slechts om vacuüm te zijn in tijd
loop nu maar door, er is niets te zien
aan deze barre, slechts naakte muren
waarachter wij ons reeds beschaamd
de tranen in elkanders ogen sloegen
zodat het samen verpozen in de leunstoel
- die nog eens van grootvader geweest was -
voorbij is, door het vuur in jouw ogen verkoolt
ren nu maar weg, ik ben de jouwe niet
zoals ik dat van niemand was, of zal
want achter deze muren schuilt zich,
in angstvallig leven, mijn bange hart
Reacties op dit gedicht
| ato: | Vrijdag, januari 27, 2006 23:01 |
| Zeer mooi verwoord! Gelukkig fictie! Liefs, ato |
|
| Janette Scharenborg: | Vrijdag, januari 27, 2006 14:24 |
| heel mooi verwoord, maar tegelijktijdig heel erg triest. Achter een muur verschuilen, mis je dan ook de fijne dingen in je leven. heel veel sterkte en liefs Janette |
|
| shadie: | Vrijdag, januari 27, 2006 13:30 |
| ik....vindt het prachtig.... | |
| senta: | Vrijdag, januari 27, 2006 13:21 |
| vergeten te vermelden: -uit de serie: verlaten gedichten, geschreven tussen 23.00 (25.01.2006) en 02.00 (26.01.2006)- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: senta | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||