hopeloos zonder liefde
Ik probeer de liefde toe te laten,
wat gebeurt is los te laten.
Kwam ik er maar overheen,
ik voel me nu zo verdomd alleen.
Mijn leven lijkt in 1000 stukjes geslagen,
blijft dit eeuwig aan je knagen?
Is er dan geen medicijn?
verder leven zonder pijn.
Ik verwerk dit alleen, niemand mag het weten,
maar 't is zo moeilijk, t blijft aan je vreten.
Even mijn hart kunnen legen,
ik heb alles al zo lang verzwegen.
maar...zulke mensen heb ik op dit moment niet,
en...niemand die het merkt of ziet.
Vaak denk ik, het zal wel weer komen,
dat mijn hart opnieuw wordt ingenomen.
Wanneer krijg ik weer dat vertrouwen?
alleen nu al de gedachte, het zal me benauwen.
Ik probeer mijn leven weer opnieuw te beginnen,
en al mijn vertrouwen terug te winnen.
wat gebeurt is los te laten.
Kwam ik er maar overheen,
ik voel me nu zo verdomd alleen.
Mijn leven lijkt in 1000 stukjes geslagen,
blijft dit eeuwig aan je knagen?
Is er dan geen medicijn?
verder leven zonder pijn.
Ik verwerk dit alleen, niemand mag het weten,
maar 't is zo moeilijk, t blijft aan je vreten.
Even mijn hart kunnen legen,
ik heb alles al zo lang verzwegen.
maar...zulke mensen heb ik op dit moment niet,
en...niemand die het merkt of ziet.
Vaak denk ik, het zal wel weer komen,
dat mijn hart opnieuw wordt ingenomen.
Wanneer krijg ik weer dat vertrouwen?
alleen nu al de gedachte, het zal me benauwen.
Ik probeer mijn leven weer opnieuw te beginnen,
en al mijn vertrouwen terug te winnen.
Reacties op dit gedicht
| opgever: | Dinsdag, januari 31, 2006 18:29 |
| Dat vertrouwen zal je weer moeten inwinnen. Dat zal tijd vragen, anders is het een heel triestig gedicht groetjes raissa |
|
| moongirl1982: | Zaterdag, januari 28, 2006 14:11 |
| ik zou zeggen gooi alles eruit en neem de tijd om het te verwerken, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dijane | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||