Ik wou geen volgend vaderfiguur,
Ik wou alleen maar troost, begrip en liefde van 1 figuur,
Een moederfiguur.

Troost kon je niet geven,
Want je wist niet hoe je dat moest doen.

Begrip kon je niet tonen,
Want je wist niet waarin je kind leefde.

Liefde kon je niet geven,
Want je was er zelf op zoek naar.

Maar toch geloofde ik in jou.
Ik respecteerde alle dingen die je deed.
Je vroeg mijn mening,
En ik gaf het antwoord wat je wou.

Ik wist dat ik geen voorbeeld aan jou moest nemen..
Ik wist het...

Maar mama,
Kijk naar mij...

Ik ben nu 18 jaar en niet meer onder jou hoede.
Is dit niet, wat jij je moeder ook heb aangedaan?

Ik wilde dit niet.
Evenals een volgend vaderfiguur.
Maar toch ben ik blij.

Ik draag een klein stukje van jou,
In mij.